Onze Vader

In het nieuwe kerkelijke jaar, vanaf volgend weekend, zullen we in de vieringen een nieuwe vertaling van het Onze Vader gaan gebruiken. Misschien denkt u: “’t Is toch altijd goe gegoan, woarum moet dè nu weer anders?” Dat was ook onze eerste reactie.

De Nederlandse en Belgische bisschoppen hebben de vraag vanuit Rome serieus genomen om voor het Nederlandse taalgebied tot één vertaling te komen. Tot nu toe baden de Nederlanders en de Vlamingen een eigen versie. Het is op zich reëel om als Nederlandstaligen ook samen hetzelfde te bidden.

Daarnaast is het Onze Vader altijd al een vertaling uit het Latijn, gebaseerd op het gebed dat Jezus zijn leerlingen leerde in het Aramees, ons in het evangelie overgeleverd in het Grieks.

De vraag blijft dus altijd: wat bedoelt Jezus precies in zijn gebed. Taal is altijd in ontwikkeling. De inzichten op het gebied van bijbelkennis en theologie ook. Woorden verdwijnen, er komen woorden bij. Alle reden om af en toe kritisch naar een vertaling te kijken. Ook die van het Onze Vader. Wat staat er eigenlijk? Wat bidden we?

Als er op een autoweg wegwerkzaamheden zijn, dan wordt geadviseerd om de cruise control en de tomtom uit te zetten. Zo worden wij uitgenodigd om onze automatische piloot en routine bij het bidden van het Onze Vader even uit te zetten en weer eens bewust op de woorden te letten.

Volgende week zullen we de nieuwe vertaling wat nader toelichten en gebedskaarten uitreiken. Maar wees gerust. Het grootste deel van het Onze Vader blijft hetzelfde. Uiteindelijk gaat het maar om zeven woorden die veranderen.

Ik nodig u dan ook uit om met een frisse blik naar de nieuwe vertaling te kijken en de uitdaging aan te gaan om ermee vertrouwd te raken. Hier alvast de tekst.

Onze Vader,
die in de hemel zijt,
uw naam worde geheiligd,
uw rijk kome,
uw wil geschiede
op aarde zoals in de hemel.

Geef ons heden ons dagelijks brood
en vergeef ons onze schulden,
zoals ook wij vergeven
aan onze schuldenaren,
en breng ons niet in beproeving,
maar verlos ons van het kwade.