David en Batseba (2 Samuel 11 en 12) Davids klerken schreven zijn deugden, maar ook zijn ondeugden onverbloemd op. Beroemd is het verhaal van Batseba. Op zekere dag zag David vanaf het dak van zijn paleis zijn benedenbuurvrouw een bad nemen. Zij was erg mooi; hij liet haar halen en sliep met haar. Dat kon […]
Lees meer »David en Saul (1 Samuel 16 en 24) Koning Saul was een norse en depressieve man en David werd naar het paleis geroepen om hem met zang en citerspel op te vrolijken. David trok ook met Saul ten strijde en had meer succes dan hij. De vrouwen dansten en zongen: “Saul versloeg er duizend, maar […]
Lees meer »David en Goliat (1 Samuel 17) Het spannende verhaal van de kleine David, die de woeste reus Goliat overwint, draait om het thema, dat het leidmotief is van de hele bijbel: de toekomst van het Godsvolk hangt niet af van man en macht, maar van Gods wil. Wat menselijk gesproken onmogelijk is, gebeurt toch, als […]
Lees meer »David, Gods uitverkorene (1 Samuel 16) Na de Richters kwamen de Koningen. De eerste was Saul, maar dat werd geen succes. Toen stuurde God de profeet Samuel naar Bethlehem, om een van de zonen van Isai tot koning te zalven. Isai presenteerde zijn zonen aan de profeet. Die vergiste zich bijna, want hij wilde meteen […]
Lees meer »Jefta de ongelukkige (Rechters 10 en 11) De periode van de Rechters was vol van vechtpartijen, verwarring en verloedering. Het verhaal van Jefta is daar een voorbeeld van. Jefta is een legendarische rovershoofdman, te hulp geroepen om Israëls vijand te verslaan. Hij legt op het slagveld de eed af: “Als ik win zal ik het […]
Lees meer »Simson, Godgewijde schurk (Rechters 16) Toen ze eindelijk in het Beloofde Land waren gearriveerd, zwierven de twaalf stammen als nomaden rond, zonder structuur, zonder leiding. Mozes was gestorven. Ze namen de gewoonten en ook de godsdienst van de plaatselijke bevolking over. Zo dreigde de JHWH-cultus verloren te gaan. In deze verwarde periode werd Simson geboren […]
Lees meer »De druivensjouwers (Numeri 13) De tocht door de woestijn was vreselijk zwaar; eindeloos zeulde het volk in de barre hitte door het woestijnzand. De vreugde om de bevrijding uit Egypte sloeg om in wanhoop: zou men ooit het beloofde land bereiken? Toen ze de moed dreigden te verliezen, zond Mozes twaalf verspieders vooruit om vast […]
Lees meer »Bevrijdende woorden van de Sinaï (Exodus 20 en 32) Het was een plechtig moment, een indrukwekkende gebeurtenis, toen Mozes de Tien Woorden van God ontving op de berg Sinai. Het volk beneden hoorde de donderslagen, het geschal van bazuinen. Ze zagen bliksemschichten en de rokende berg. Mozes ontving de twee stenen tafelen met de Tien […]
Lees meer »Mozes als middelaar (Exodus 17) Op hun tocht door de woestijn werden de Israëlieten herhaaldelijk aangevallen door stammen, die daar woonden en die niets moesten hebben van die vreemdelingen. Zo trok Amalek op tegen Israël en het werd een hevige veldslag. Mozes stond op een berg en bad met opgeheven armen. Als hij ze van […]
Lees meer »De bronzen slang (Numeri 21) De barre woestijntocht duurde te lang. Het volk kreeg honger en werd geteisterd door tegenslagen. Ze begonnen te mopperen tegen Mozes: “Je had ons beter in Egypte kunnen laten; daar waren we wel slaven, maar we kregen tenminste te eten. Hier komen we om van honger en dorst.” Dit gemopper […]
Lees meer »